Τετάρτη 31 Μαρτίου 2021
Τρίτη 30 Μαρτίου 2021
Δευτέρα 29 Μαρτίου 2021
ΟΙ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑΙΟΙ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 21 ~Διαδικτυακή εκδήλωση της Π.Ο.Σ.Σ. : «Οι Σαρακατσαναίοι στην Επανάσταση του 21’» Τετάρτη 24 Μαρτίου 2021 Εμπνευστήκαμε από την ιστορία μας και την πορεία μας. Στρέφουμε το βλέμμα μας στο μέλλον έχοντας πίσω μας τις Βάσεις την έμπνευση και την Ορμή των Προγόνων μας !
ΚΑΤΩ ΣΤΟΥ ΒΑΛΤΟΥ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ~ ΜΑΡΙΑ ΣΑΛΤΟΥ & ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΥΝΑΒΑΣ ~Ηχογράφηση 1977 Κλαρίνο : Ευάγγελος Σταμούλης Στίχοι : Κάτω στου βάλτου τα χωριά Ξηρόμερο και στ' Άγραφα Και στα πέντε βιλαέτια Φάτε, πιέτε μωρ’ αδέρφια. Εκεί είν’ οι Κλέφτες οι πολλοί ούλοι ντυμένοι στο φλουρί κάθονται και τρων και πίνουν και την Άρτα φοβερίζουν. Πιάνουν και γράφουν μια γραφή βρίζουν τα γένια του Κατή γράφουνε και στο Κομπότι προσκυνούνε το Δεσπότη. «Βρε Τούρκοι κάτσετε καλά γιατί σας καίμε τα χωριά! Γρήγορα το αρματολίκι γιατ’ ερχόμαστε σα λύκοι»
«Κάτω στου Βάλτου τα Χωριά...», τσάμικο (Ρούμελη) ~ Παναγιώτης Λάλεζας , Θοδωρής Τασούλας : Κλαρίνο , Τάσος Γουσέτης : Βιολί , Γιάννης Τούσιας: Λαούτο, Θανάσης Λάκκας:Νταούλη ~Καταγράφηκε από τον Γάλλο ιστορικό και περιηγητή Κλώντ Φλωριέλ το 1824 και ακολούθησαν μετά οι παραλλαγές του προς το τέλος του 19ου αιώνα. Ένα τραγούδι με ηρωικό χαρακτήρα, που μας εισάγει στην ζωή των προεπαναστατικών στρατιωτικών σωμάτων των Ελλήνων, των Kλεφτών και των Aρματολών, που αναφέρεται στην δράση τους σε μια περιοχή της νότιας Πίνδου, που ομολογουμένως ήταν το κέντρο των κλεφταρματολών. Ηρωισμός, κλοπές και ληστείες, απαγωγές, αλλά και πίστη στον Δεσπότη και στον Χριστό, σαν το βασικότερο στοιχείο της εθνικής συνείδησης… (Στην Πελοπόννησο, μετά από συνοδικές αποφάσεις Δεσποτάδων κι αφορισμούς, δεν υπήρχε ούτε δείγμα κλέφτη εκείνη την εποχή)»
Κυριακή 28 Μαρτίου 2021
Πέμπτη 25 Μαρτίου 2021
Ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδος | The Hellenic National Anthem !Ενορχήστρωση πνευστών και κρουστών: Βασίλης Κωστούλας Ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν αποτελεί τον εθνικό ύμνο της Ελλάδας (από το 1865) και της Κύπρου από το 1966. Αποτελείται από 158 στροφές ή 632 στίχους. Το ποίημα γράφτηκε από τον Διονύσιο Σολωμό τον Μάιο του 1823 στη Ζάκυνθο και έναν χρόνο αργότερα τυπώθηκε στο Μεσολόγγι. Το ποίημα συνδυάζει στοιχεία από τον ρομαντισμό αλλά και τον κλασικισμό. Οι στροφές που χρησιμοποιούνται είναι τετράστιχες, ενώ, στους στίχους παρατηρείται εναλλαγή τροχαϊκών οκτασύλλαβων και επτασύλλαβων. Το 1828 μελοποιήθηκε από τον Κερκυραίο Νικόλαο Μάντζαρο πάνω σε λαϊκά μοτίβα, για τετράφωνη ανδρική χορωδία. Από τότε ακουγόταν τακτικά σε εθνικές γιορτές, αλλά και στα σπίτια των Κερκυραίων αστών και αναγνωρίστηκε στη συνείδηση των Ιονίων ως άτυπος ύμνος της Επτανήσου. Ακολούθησαν και άλλες μελοποιήσεις από τον Μάντζαρο (2η το 1837 και 3η το 1839-40), ο οποίος υπέβαλε το έργο του στο Βασιλιά Όθωνα (4η «αντιστικτική» μελοποίηση, Δεκέμβριος 1844). Παρά την τιμητική επιβράβευση του μουσικοσυνθέτη Μάντζαρου με τον Αργυρό Σταυρό του Τάγματος του Σωτήρα (Ιούνιος 1845) και του Διονυσίου Σολωμού με το Χρυσό Σταυρό του ίδιου Τάγματος (1849), το έργο (και ειδικά η πρώτη μελοποίησή του) διαδόθηκε μεν ως «θούριος», αλλά δεν υιοθετήθηκε ως ύμνος από τον Όθωνα. Ο Μάντζαρος το 1861 επανεξέτασε για 5η φορά το έργο, αυτή τη φορά σε ρυθμό εμβατηρίου κατά παραγγελία του Υπουργού Στρατιωτικών. Όταν ο Βασιλιάς Γεώργιος Α΄ επισκέφθηκε την Κέρκυρα το 1865 μετά την ενσωμάτωση των Επτανήσων με την Ελλάδα, άκουσε την εκδοχή για ορχήστρα πνευστών της αρχής της πρώτης μελοποίησης που έπαιζε η μπάντα της Φιλαρμονικής Εταιρείας Κέρκυρας και του έκανε εντύπωση. Ακολούθησε Βασιλικό Διάταγμα του Υπουργείου Ναυτικών (Υπουργός Δ. Στ. Μπουντούρης) που το χαρακτήρισε «επίσημον εθνικόν άσμα» και διατάχθηκε η εκτέλεσή του «κατά πάσας τας ναυτικάς παρατάξεις του Βασιλικού Ναυτικού». Επίσης ενημερώθηκαν οι ξένοι πρέσβεις, ώστε να ανακρούεται και από τα ξένα πλοία στις περιπτώσεις απόδοσης τιμών προς τον Βασιλιά της Ελλάδος ή την Ελληνική Σημαία. Από τότε θεωρείται ως εθνικός ύμνος της Ελλάδος. Το σύνολο της πρώτης μελοποίησης του «Ύμνου εις την Ελευθερίαν» τυπώθηκε για πρώτη φορά σε 27 μέρη στο Λονδίνο το 1873, ένα χρόνο μετά τον θάνατο του συνθέτη του. Ο αντισυνταγματάρχης ε.α. Μαργαρίτης Καστέλλης, πρώην διευθυντής του Μουσικού Σώματος, διασκεύασε τον «Εθνικό Ύμνο» για μπάντα κι αυτή η μεταγραφή (από την οποία απουσιάζει η σύντομη εισαγωγή) ανακρούεται από τις στρατιωτικές μπάντες ως σήμερα. Στα επτανησιακά μουσικά αρχεία σώζονται διασκευές του έργου για μπάντα, χρονολογούμενες τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1840. Το ποίημα «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» αποτελείται από 158 τετράστιχες στροφές· από αυτές οι 24 πρώτες καθιερώθηκαν ως εθνικός ύμνος το 1865. Οι δύο πρώτες ανακρούονται και συνοδεύουν πάντα την έπαρση και την υποστολή της σημαίας και ψάλλονται σε επίσημες στιγμές και τελετές. Κατά τη διάρκεια της ανάκρουσής του αποδίδονται ορθίως τιμές στρατιωτικού χαιρετισμού «εν ακινησία». Από τις 18 Νοεμβρίου 1966 καθιερώθηκε με την απόφαση 6133 και εθνικός ύμνος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ενώ πολλοί έχουν ασχοληθεί με την ανάλυση και την λογοτεχνική πλευρά του ύμνου, μόνο ένας αφιέρωσε όλη του την ζωή του στη μελοποίηση του. Πρόκειται για το Νικόλαο Χαλκιόπουλο Μάντζαρο, ο οποίος ήταν κοντινός φίλος του ποιητή.
Τετάρτη 24 Μαρτίου 2021
Δευτέρα 22 Μαρτίου 2021
Πέμπτη 18 Μαρτίου 2021
Κατσαντώνης ~ Ο πρώτος των κλεφτών .Ο Κατσαντώνης υπήρξε μία από τις σημαντικότερες μορφές της προεπαναστατικής περιόδου που μάλλον παραμένει άγνωστος. Με συντομία προσπαθούμε να παρουσιάσουμε τον θρυλικό αυτόν πρόδρομο της επανάστασης του 1821. Για την παραγωγή του βίντεο βασιστήκαμε σε σχετική βιβλιογραφία και στις εκπομπές του Η. Μαμαλάκη «Χώματα με Ιστορία».
Τετάρτη 17 Μαρτίου 2021
«Από πέρα απ' το ποτάμι...», κλέφτικο, συρτό (Ρούμελη) ~ Βασίλης Κολοβός ,Κλέφτικο τραγούδι της Ρούμελης, από τη συλλογή του καθηγητή βυζαντινής και δημοτικής μουσικής Κώστα Ι. Μάρκου. Απόσπασμα βίντεο από εορταστική εκπομπή αφιερωμένη στην Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου. Παρουσίαση : Κατερίνα Τσέλη Στίχοι : Από πε- γειά σας παιδιά, από πέρα απ' το ποτάμι. Από πέρα απ' το ποτάμι, κλέφτες ρίχναν το λιθάρι. Πού εισαι Λιάκο* παλικάρι για να ρίξεις το λιθάρι; Κι αν περάσεις ένα χνάρι, πρώτο θάσαι παλικάρι. Κι αν περάσεις κι άλλο ένα δεν θαν' άλλος σαν εσένα. *Σε άλλες παραλλαγές του τραγουδιού της ορεινής Δωρίδας ο στίχος είναι : «Που είσαι Διάκο παλικάρι». Μέσα στα καθήκοντα των κλεφταρματολών ήταν και καθημερινή άσκηση στο «τρέξιμο και το βαρύ λιθάρι» όπως μας λέει και η δημοτική μας ποίηση και την επίδοσή τους αυτή όπως και στο σημάδι (στη σκοποβολή) την έδειχναν στις ομαδικές συγκεντρώσεις τους ή στα πανηγύρια όταν μπορούσαν να παραστούν. Το λιθάρι (η σφαιροβολία) ήταν απ' τα πλέον αγαπητά τους αγωνίσματα, διότι, εκτός των άλλων, προσέδιδε μεγάλη αίγλη και τιμή στον νικητή και τον καθιστούσε τον πλέον σεβαστό μεταξύ των παλικαριών. Τούτο το αγώνισμα παρέμεινε ως έθιμο στους κατοίκους των ορεινών μας χωριών, όπου μετά τη διασκέδαση στα πανηγύρια οι νέοι αγωνίζονταν στο πέταγμα του λιθαριού κυρίως αλλά και στο τρέξιμο και στο σημάδι (στη σκοποβολή). Το αποδίδει ο δάσκαλος Βασίλης Κολοβός και τον συνοδεύουν οι μουσικοί : Κώστας Κοπανιτσάνος (κλαρίνο) Στέφανος Φίλος (βιολί) Λευτέρης Μαντζιούκας (λαούτο) Ανδρέας Νιάρχος (ντέφι) Μουσική επιμέλεια : Κώστας Μάρκος
"Τριανταφυλλάκι μ' κόκκινο" ~ Από τα πιο παλιά παραδοσιακά τραγούδια όλων των Ελλήνων που τραγουδούσαν την κτίση της Κωνσταντινούπολης με χαρά και καμάρι ! Εδώ σε όμορφο πεντάσημο ρυθμό της Ηπείρου ~ Δάφνη - φλογέρα, φωνή , Δημήτρης - λαούτο, φωνή . Πλατεία Χατζίνη , Άγιος Λαυρέντης 16 Δεκεμβρίου 2017 , βίντεο : Νεφέλη Παπαϊωάννου
Τρίτη, 3 Σεπτεμβρίου 2013
Στα τέλη του 14ου αιώνα (1373 ή 1384) η πόλη και η ευρύτερη περιοχή της Δράμας κατελήφθησαν από τους Οθωμανούς Τούρκους. Η πόλη της Δράμας λεηλατήθηκε και οι περισσότεροι κάτοικοι εξοντώθηκαν ή αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν.
Τα χρόνια κυλούσαν αργά και βασανιστικά για τους Έλληνες της περιοχής και γενιές ολόκληρες έφυγαν χωρίς να δουν αχτίδα ελευθερίας. Όταν στα 1821 ο Ελληνισμός ξεσηκώθηκε σε διάφορα σημεία της Βαλκανικής χερσονήσου, οι εγγενείς δυσκολίες (ύπαρξη μεγάλων Τουρκικών δυνάμεων) δεν ευνοούσαν τις εδώ επαναστατικές κινήσεις, όμως κάτοικοι της Δράμας, μετακινήθηκαν σε άλλες περιοχές και συμμετείχαν στην αποτίναξη του Τουρκικού ζυγού.
Το κομμάτι αυτό της ιστορίας του τόπου μας δεν έχει αναδειχθεί και προβληθεί όπως θα έπρεπε και ελάχιστα για τους αγωνιστές εκείνους και την δράση τους έχουν γίνει ευρύτερα γνωστά.
Ως ελάχιστο φόρο τιμής σε αυτούς τους ταπεινούς ήρωες, οφείλουμε να αναφέρουμε τις περιπτώσεις αυτών που έγιναν γνωστές μέχρι τώρα, ενώ ελπίζουμε σύντομα να έρθουν στην επιφάνεια περισσότερα στοιχεία πάνω σε αυτό το θέμα.
Ο Δήμος ΝΙΚΟΛΑΟΥ (όπως ανέδειξε μέσα από αρχειακή έρευνα ο συμπολίτης μας Β.Πασχαλίδης) με την κήρυξη της επανάστασης, με άλλους συμπολίτες του, προσέτρεξε σε βοήθεια των επαναστατημένων συμπατριωτών του. Η συμμετοχή του Νικολάου στον επαναστατικό αγώνα, βεβαιώνεται και με σχετικό πιστοποιητικό (24.12.1843) που υπογράφoυν, έχοντας ιδία αντίληψη των γεγονότων ο Συνταγματάρχης Νικήτας Σταματελόπουλος (Νικηταράς) , ο Στρατηγός Χατζη Χρήστος και ο Αξιωματικός της Χωροφυλακής Κωνσταντίνος Βλαχόπουλος.
Ο Νικολάου όπως προκύπτει από το ανωτέρω πιστοποιητικό, υπηρέτησε από το 1821 μέχρι το 1829, ως στρατιώτης και εικοσιπένταρχος, πολέμησε στην Θήβα, στην Ναύπακτο κ.α. και επέδειξε γενναιότητα και ανδρεία σε όσες περιστάσεις έτυχε.
Ο ίδιος ο Δραμινός αγωνιστής αναφέρει πως "ότε η Ελλάς ύψωσε σημαίαν κατά των Τούρκων, μεθ΄ άλλων συμπολιτών μου, έτρεξαμεν εις βοήθεια της" . Όπως και άλλοι αγωνιστές μετά την λήξη της επανάστασης αντιμετώπιζε δυσκολίες ακόμη και στην συντήρηση της πολυμελούς οικογένειας του.
Ο Δημήτριος ΔΡΑΜΑΛΗΣ γεννημένος στην Δράμα, συμμετείχε αρχικά στις επαναστατικές ενέργειες στην περιοχή της Μακεδονίας. Μετά την αποτυχία των επαναστατών εκεί, μετέβη στη νότια Ελλάδα, όπου συμμετείχε σε πολλές μάχες. Το 1823 τέθηκε επικεφαλής εκστρατευτικού σώματος που επιχείρησε την 11η Δεκεμβρίου να καταλάβει το ορμητήριο του κάστρου της νησίδας Γραμβούσα Χανίων. Εκεί, το σώμα ενώθηκε με τοπικούς επαναστάτες και ο Δημήτριος Δράμαλης τέθηκε επικεφαλής ενός σώματος που αποτελούνταν συνολικά από 2.000 άνδρες αλλά δυστυχώς η επιχείρηση αυτή απέτυχε.
Ο Δημήτριος Δράμαλης εγκαταστάθηκε στο ελεύθερο Ελληνικό κράτος και παρέμεινε ως αξιωματικός στον τακτικό στρατό. Εκεί έλαβε και επισήμως το επώνυμο "Δράμαλης", δηλωτικό της καταγωγής του. Ο Δημήτριος Δράμαλης έφτασε έως το βαθμό του Ταγματάρχη, ενώ το 1836 τιμήθηκε με αριστείο από τον Βασιλέα Όθωνα για την προσφορά του στην πατρίδα.
Το αριστείο του Δημ. Δράμαλη
Άλλη μια παράμετρος της Δραμινής παρουσίας στην επανάσταση του 1821 είναι η αυτομόληση Ελλήνων της Δράμας που ακολούθησαν τον Δράμαλη στην γνωστή του εκστρατεία. Χαρακτηριστικά ο ερευνητής Β.Πασχαλίδης, αναφέρει σε μελέτη του, τις περιπτώσεις των Τουλούμη, Βοζίκη και Μανασή. Ο τελευταίος ήταν ο γραμματικός του Δράμαλη και έπαιξε διπλό ρόλο στη μάχη των Δερβενακίων.
Η ιστορία έχει διασώσει και το όνομα του αγωνιστή Μιχαήλ Δράμαλη, χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες.
Αδήριτη ανάγκη αποτελεί η συστηματική έρευνα από ειδικούς επιστήμονες, δημοσίων και ιδιωτικών αρχείων, για να αναδειχθεί περαιτέρω αυτή η άγνωστη πτυχή της τοπικής μας ιστορίας και να γίνουν γνωστοί και να τιμηθούν όσοι Δραμινοί αψήφησαν κινδύνους και αποστάσεις και βρέθηκαν να πολεμούν μακριά από την γενέτειρα τους, αλλά και σίγουρα με τον πόθο, η φλόγα της επανάστασης και ο άνεμος της ελευθερίας να φτάσουν και στην προσφιλή τους Δράμα.
Θεόδωρος Χρ. ΜΕΤΑΒΙΤΣΙΑΔΗΣ
Πτυχιούχος Θεολογικού Τμήματος ΑΠΘ
Κυριακή 7 Μαρτίου 2021
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)